Asgari ücretli derken ne düşünüyoruz?
Ben bu vatanın asli unsurları diyorum.
Emekçiler, üretenler, alnının terini silenler.
Bayrak için şehit olanlar.
15 Temmuz gecesi sokaklara dökülenler.
Ama işin aslı hiç öyle değil.
Mecburi yaşam koşullarına tabii tutulanlar asgari ücretliler.
Ülkemin hiç bir nimetini yaşamayan insanların ekonomik kölelik düzenine Asgari Ücretliler diyoruz.
Maliye Bakanı Mehmet Şimşek Türkiye’de asgari ücret düşük değil dediği an dişimi sıkmadım değil.
Asgari ücretliden aldığın doğrudan gelirlerle maaşını verdiğin memura zam var ama asgari ücretliye yok.
Asgari Ücretliler kim peki.
15 milyon vatandaşımız asgari ücretle evini geçindirip çocuklarının geleceğini kurma savaşı veriyor.
Bu asgari ücretli 15 milyon çalışan kan kusup kızılcık şerbeti içerek aybaşını getiriyor.
Geçinemiyor da, ele güne karşı yaşıyormuş gibi davranıyor.
Ne tatile gidiyor ne ailesine özel bir şey yapıyor.
Kira, faturalar, çocukların masrafı işte yaşayıp gidiyor.
Evde bir beyaz eşya bozulsa uykuları kaçıyor.
Çocuklardan birine özel ek bir masraf çıksa borçlanarak o ihtiyacını karşılıyor.
Ve kredi kartı yükünün altında inim inim inliyor.
Bu mu şimdi düşük olmayan asgari ücret.
Ülkemiz büyüyor, o zaman bu büyüklükten asgari ücretli, emekli de refah payını alırsa inanırım size.
Her gün güzel şeyler paylaşıyorum ülkem adına. Bu yapılan işlerden de gurur duyuyorum.
Patlarcasına, çatlarcasına yiyen, harcayan kişileri de görüyorum.
Toplumun gelir durumunu düzenleyecek güzel şeylerde duymak istiyorum.
Vesselam.
