Evladın varsa şanslı say kendini
Mevla Lütuf etmiş görmüş seni
Kök salıp dal budak vermen için
Yarınlara ümit ile bakman için
Helede kız ise bu evladın
İki değil bin say şanslı kendini
Evine açtı artık güller
Sabah akşam kokla bitmez onlar
Artık baba/ ana bil kendini
Sabah çıkınca özlerler seni
Akşam zor eder gözlerler seni
Koşup sarılırlar güldürürler yüzünü
Büyürken onlar gider ömrün
Başlarsa dertlerin ilk üzülür kızların
Dertlerine dert katar dertlerin
Gözlenir her hareketin
Yeme yaramaz sakın tuzlu yağlı
Babamın niye soluk rengi
Hasta olunca onların atar benzi
Alırlar senden habersiz randevu
Kızların bitmez sevgisi
Gittikleri yer ne kadar rahat olsada
Yinede ararlar baba kucağı
Hele birde seversen saçını
Tatlı dille göster sevgini
Dünyalar onun olur sanki
Kızlarım ile bende övünürüm
Her türlü zorlukların da elbette ki yanlarındayım
