Arazim yok arsam yok
Harmanım yok ağacım yok
İneğim yok keçim yok
Evde zahirem yok ekmeğim yok
İşler bozuk bir lokma yok aşım
Burada kalmadı artık işim
Yanıma uğramıyor hısımım
Yokluk ile var benim imtihanım
Düşelim yola varalım yeni diyarlara
Arayalım rızkımızı yok bize buradan fayda
Lakin eşyamız yok almak için yanımıza
Düştük yollara hayat arkadaşım ile gideriz meçhule
Yük trenin vagonuna bindik gizli
Bekçi gördü bizi
Çaldı acı acı düdüğünü
Geldi yanımıza acıdı kalın dedi
Yaslanmış bana eşim
Titrer kuş gibi garibim
Bak halimiz nice şimdi ne yaparım
Vagonda ac susuz gün boyu giderim
Vardık bitgin yorgun bir şekilde bir ile
Aradık bir baraka yok başka çare
Girdik içine yumulduk bir yere
Açız en çokta üzülürüm eşime
Olmaz böyle bulmalıyım blr çare
Gittim bir toptancının yanına
Anlatım halimi acıdı bana
Satayım diye verdi bir kaç eşya
Sat bunları yarın getir parayı
Sevindim kuş gibi buldum çarşıyı
Nasıl bağırıyorum satmak için bunları
Yok elimde başka bir sermaye yitirmem ümidimi
Eşimde varmış bakkala istemiş borca
Bir ekmek verin getirem parayı akşama
Acımız bakkal görmüş halini
Vermiş borca bir ekmeği
Sattım eşyayı aldım parayı
Koştum barakaya eşimin yanına
Ekmeği yedik sevinç ile
Parasını verdik bakkala gurur ile
Tekrar toptancı verdi satmam için eşya bana
Çarşıyı gezerim usanmada
Eşyaları satarım tekrar alırım
Artık işim bu gayret ederim
Derken kiraladım bir ev eşya lazım
Yavaş yavaş aldım eşya geldi düzenim
Aşım kaynar tüter ocağım
Artık benimde var hayallerim
Geçti böyle yıllarım
Evim kiradan çıktı mülkiyete döndürdüm
Derken dükkan ile donatım
Eşya satışında en öne geçtim
İlin en gözde yerinde işi büyüttüm
Yazlık kışlık evlerimde çocuk büyüttüm
Günlerim içinde eski günleri unutmadım
Mal mülk para ile ilde hatırı sayılır oldum
Yaş ilerledi işin başına geçti çocuklar
Satışlarda alışlarda sorumlu onlar
Beni bir köşeye ittiler
Evde geçmez oldu sözüm
Böyle geçti bir çok yılım
Ararım buna ben kendimce çözüm
Kimse anlamaz beni
İçimde kopan fırtınayı
Alışkın değilim ben buna
Yıllarımı vermedim ben bu hayata boşuna
Atılmamam lazım böyle köşeye
Benim her malda var çünkü emeğim
Kimsenin değilim umurunda
Ye iç otur işte hayat bu sana
Ben istemem bunu onlarda
Kurtuluşu buldum bende kafamda
Çıktım yola ettim hazırlığımı
Giydim en güzel elbiselerimi
Veda ederken duymasın kimse
Sesiz çığlığımı
Gezdim tek tek işyerlerini
Çocuklarım çalışırlar tıpkı
Benim eskide çalıştığım gibi
Kimse fark etmedi beni sanki
Bu işte tamam verdim kararımı
Aldım gerekli malzemeyi
Çevirdim bir taksiyi
Götür beni uzaklara gelmeyeceğim geri
Getirdi beni rakkım yüksek eve
Son kez seyrettim çevreyi heyecan ile
Gereksizim ben bu dünyada
Şimdi sıraya geldi vedaya
Kurdum düzeneği yaşlı gözlerimle
Titrer elim tıkanır boğazım çıkmaz sesim
Bunca mal mülk içinde işte yanlızım
Beni anlayan yok çaresizim
Çıktım merdivene bu son kararım
Veda ederken dünyaya çırpınırım
Geri de kalanlara örnek olsun
Zirvede ki çöküş hayatım
