Günümüzde iş ve sosyal hayatta bir çok başarısızlığın nedeni ;takım ruhu olmayı insanların nefsine kabül ettirememesidir. Bir çok insan etrafındaki insanları hayatın ve takımın bir büyük gücü olarak görmez. Herseyi kendi becermiş ve yapmış olarak anlatır. Bunun böyle olmadığını bildiği halde inatçı ve agresif bir tutum ile herkesi yok saymak ister. Burada esas olan hem ego hem de vaad ettikleri hak paylaşımını inkar etme çabasıdır. Böyle tipi tipler insanların yetenek ve güçlerini adeta süngerleyip sonra kendi kovalarına o suyu sıkar. Bu şekilde mal-mülk edinirler.Böyle gayrı ahlakı bir yol ile kendi dünyalarında "elin emekleri'' ile bir noktaya gelen çoktur. Kısa vâdede kazanmış olsalar bile ;uzun vâdede bunun hayrını gören hiç yoktur. Dayatmacı ,inkarcı ve üstenci bir tutum bunların tek silahıdır. Tüm bu yapılan şeytani haksızlıklara her insan rıza göstermez. En çokta buna bozulurlar. Dik duruş bunları deli eder. Oysa takım ruhu, insanların egolarını ikinci plana atıp takımın başarısı için mücadele etmesiyle elde edilir.Takım üyelerinin, aynı zamanda hem birey olmaları hem de takımlarıyla tek vücut olmaları gerekir. Takım olmak demek, aynı değerleri paylaşıp ortak bir hedefe kilitlenmek demektir.
