Öğretmenlik, yalnızca bilgi aktarmaktan ibaret değildir. Gerçek bir öğretmen, öğrencisinin kalbine dokunan, onun hayatına yön veren, eksik kalan duyguları tamamlayan kişidir. Tokat Özel Eğitim Uygulama Okulu’nda görev yapan özel eğitim öğretmeni Aycan Güneş de bu tanıma fazlasıyla uyan bir eğitim neferi. Aycan Öğretmen, mesleğini yalnızca sınıf içinde sürdüren biri olmanın çok ötesinde, öğrencileriyle kurduğu güçlü bağlarla onların hayatlarına anlam katıyor.
Aycan Güneş’in öğrencisi Beyza, annesi ve babaannesini kaybetmiş bir özel birey. Aycan Öğretmen, Beyza'nın yaşamına sadece bir eğitimci olarak değil, adeta bir aile bireyi gibi dahil olmuş durumda. Ailesinin de izniyle Beyza için haftada iki tam günü kapsayan özel bir yaşam becerileri eğitimi programı hazırlayan Aycan Güneş, bu programı hem evde hem okulda hem de çeşitli sosyal ortamlarda uygulamaya koydu.
Program kapsamında Beyza, günlük yaşamda karşılaşabileceği pek çok durumu deneyimleyerek öğreniyor. Aycan Öğretmen onu evinde misafir ediyor; birlikte yemek yapıyorlar, kek pişiriyorlar, masa kurup topluyorlar, odasını düzenliyorlar. Bu süreçte Beyza, ev içi becerileri adım adım kazanıyor. Bunun yanı sıra sosyal yaşam becerilerini geliştirmek için market alışverişi yapıyor, pazara gidiyor, tiyatroya katılıyor, kafede yemek yiyor ve doktora gitme gibi gündelik yaşam pratiklerini öğreniyor.
Tüm bu etkinlikler sayesinde Beyza yalnızca sosyalleşmekle kalmıyor; aynı zamanda dil gelişimi destekleniyor, öz güveni artıyor ve günlük işlerini bağımsız olarak yapabilme becerisi kazanıyor. Aycan Öğretmen ise bu süreçte Beyza’ya sadece bir öğretmen değil, aynı zamanda bir abla, bir anne ve bir yol gösterici oluyor.
Aycan Güneş’in bu örnek davranışı, özel eğitimin sadece bilgi öğretmekten çok daha fazlası olduğunu bir kez daha gözler önüne seriyor. Eğitimde fark yaratmanın yolu, öğrencilerin kalbine dokunmaktan geçiyor. Aycan Öğretmen’in özverisi, öğretmenliğin ne kadar kutsal ve etkili bir meslek olduğunu Tokat’tan tüm Türkiye’ye gösteriyor.
Onun gösterdiği bu fedakârlık, sadece Beyza’nın değil, çevresindeki pek çok kişinin de hayatına dokunuyor. Eğitimciliğin sadece sınıfla sınırlı kalmaması gerektiğini gözler önüne seren bu örnek, öğretmenlik mesleğinin ne kadar kutsal ve dönüştürücü bir güce sahip olduğunu bir kez daha gösteriyor.
Aycan Öğretmen’in gösterdiği bu özverili çaba, özel gereksinimli bireylerin toplumla bütünleşmesinde ne denli önemli rol oynadığını ortaya koyuyor. Onun hikâyesi, sadece bir eğitimcinin değil, aynı zamanda bir insanın yüreğiyle neler başarabileceğinin kanıtı.
